İşsizin Reenkarnasyonu Cilt 02 Bölüm 00: Prolog

 

Çevirmen: NatsuJun

 

Şu an koşuyorum.
Tüm gücümle canavarın pençelerinden kaçıyorum.
Tüm konsantrasyonumla, korku dolu bir kalple kaçıyorum.
Merdivenlerden yukarıya.Bahçeye atlayarak.Bazen büyüyle çatıya tırmanarak.Bazen düşerek.
‘Neredesin?!’
Bunu diyen kişi gürleyerek peşimden koşturuyor.
Nereye kaçarsam kaçayım.
Fiziksel gücüme epey güveniyorum.
Sonuçta 2-3 yaşımdan beridir koşuyor, kılıç öğreniyordum.
Fakat böylesine güven bile paramparça olmak üzere.
Bu şahıs sanki çabalarımla dalga geçmek istermişçesine, nefes nefese kalmadan savrulan kan kırmızısı saçlarıyla beni takip ediyor.
Bu şahısın sözlüğünde ‘pes etmek’ kelimesi yok.Ne kadar uzağa kaçarsam kaçayım azıcık nefes alayım dediğim an, hemencecik mesafeyi kapatıveriyor.
‘Haaaa….Haaaa…’
Nefesim tükenmeye başlıyor.
Koşmaya devam edemem.Zaten kaçmayı başaramıyorum.
Saklanacağım.Tek yolu bu.
‘Yutkunur…’
Merdivenlerin gölgesine saklanıyorum, bitkileri gözlemlemeye yarayan kısımdan etrafı gözetliyorum ve canavarı malikanenin ortasında kükrerken duyuyorum.
‘Seni asla affetmeyeceğim!’
Bu kükreyiş bacaklarımı tir tir titretiyor.
Benim adım Rudeus Greyrat, 7 yaşındayım.
Açık çay renginde saçlarım var.Dayanıklı bir erkeğim, ayrıca eskiden 34 yaşında bir NEET’tim.
Ebeveynlerimin cenazesine gitmeyip ailem tarafından evden kovulunca kamyon çarpması sonucu öldüm.Ama kaderin cilvesine bakın ki anılarımı kaybetmedim ve bir bebeğin vücudunda tekrar hayat buldum.
Eski hayatımda yaptıklarımdan ders çıkardım ve iğrenç bir insan olmayı bıraktım.Bu 7 sene içerisinde dürüstçe ve ciddi yaşamak için elimden geleni yaptım.
Konuşmayı ve yazmayı öğrendim, büyü yapmayı, kılıç kullanmayı öğrendim, ailemle iyi ilişkiler içinde oldum ve hatta güzel mi güzel Sylphy adında bir çocukluk arkadaşı edindim.
Sylphy ile okula gidebilmek için iki kişinin okul harcını karşılayabilen iş talebine rıza gösterdim ve Roa şehrine geldim.
Genç hanımefendinin öğretim işini yerine getirirsem, işverenim okul masraflarını karşılayacak.—-Böyle olması gerekiyordu…fakat.
‘Neredeysen çık dışarı! Seni lime lime edeceğim!’
Gözlemleme kısmından bakıyorum ve canavarın gürlemesinden dolayı titriyorum.
Genç bir kız cismine bürünmüş vahşi bir canavardan dolayı titriyorum.
—Neden mi böyle oldu?
Bir gün öncesine gidelim öyleyse.

 

Not

Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.